Zabytki i historia Pomorza

Pałac w Rzucewie nad Zatoką Pucką zbudowano w latach 1840–1845 według projektu znanego ówcześnie architekta Fryderyka Augusta Stülera. Jest budowlą charakterystyczną dla dziewiętnastowiecznego historyzmu w architekturze, ma wygląd neogotycki. Na Pomorzu styl ten był bardzo popularny, rozpropagowany przez fakt odbudowy gotyckiego zamku krzyżackiego w Malborku, który stał się siedzibą cesarza Niemiec. Stąd też pałac przypomina krzyżacką budowlę zamkową, często jest też określany mianem zamku. Baszty spełniają funkcję ozdobną, ścianę frontową zwieńczają blanki, lico murów tworzy nieotynkowana cegła, tak charakterystyczna dla gotyku północnoeuropejskiego.

Pierwszymi właścicielami pałacu byli Gustaw Fryderyk Eugen von Below oraz jego żona Emma Gertruda z domu von Keyserlingk, która wniosła dobra rzucewskie jako wiano do związku małżeńskiego. Nad wejściem do pałacu Stüler umieścił podwójny herb fundatorów. Pałac po 1945 roku był znacjonalizowany i mieściło się w nim technikom hodowli roślin i nasiennictwa. W 1972 roku został uznany za zabytek i kilka razy zmieniał właścicieli. Ostatecznie w 1994 roku przekształcony został w hotel o nazwie Zamek Jan III Sobieski. Nawiązano w ten sposób do faktu, że dobra rzucewskie w latach 1681–1720 należały do króla Jana III Sobieskiego i jego rodziny.

Pałac jest pięknie położony tuż nad brzegiem Zatoki Puckiej. Prowadzi do niego czterorzędowa lipowa aleja zwana Aleją Sobieskiego. Otaczający pałac krajobrazowy park z XVIII wieku ma charakter ogrodu romantycznego. 

 Fot. fot. Piotr Sasin (CC BY-NC-ND 3.0 PL)