Siedemnastowieczny ołtarz św. Michała Archanioła składa się z pozbawionej ozdób predelli, nastawy z obrazem, po bokach którego dwie kolumny korynckie podtrzymują belkowanie i zwieńczenia. Treść ołtarza to pochwała potęgi Boga. W zwieńczeniu pomiędzy kolumnami jońskimi znajduje się okrągły obraz przedstawiający anioły śpiewające pieśń na cześć Boga. W trójkącie, symbolu Trójcy Świętej, widnieje napis hebrajski Jahwe, na zewnątrz potrójne Sanctus a wokół okrągłej tarczy napis łaciński DOMINVS DEVS SABAOTH – Bóg, władca zastępów niebieskich. Poniżej na belkowaniu dwa putta ze stiuku trzymają tarczę z napisem QVIS UT DEUS – Któż, jak nie Bóg.
Obraz główny w nastawie ołtarza jest ilustracją słów z Pisma Świętego ‑ „Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica” (Łk 10,18). Namalowany przez Michała Probenera przedstawia św. Michała Archanioła, hetmana zastępów niebieskich, strącającego Lucyfera z nieba w otchłań piekielną. W dole kompozycji widoczne są powykręcane ciała potępieńców, które pochłania ciemność. U góry obraz rozjaśnia się ukazując postacie aniołów na tle obłoków.