Ołtarz św. Andrzeja umieszczony w ambicie kościoła Trójcy Świętej postawiony został w 1594 roku. Obecny wygląd otrzymał za czasów opata Aleksandra Kęsowskiego (1641-1667). Obrazy przedstawiające modlitwę Jezusa w Ogrodzie Oliwnym w predelli oraz pocałunek Judasza w retabulum są chyba dziełem Hermana Hana lub jego uczniów. Uprawdopodobniają te przekonanie charakterystyczne dla tego twórcy rozwiązania takie, jak gra świateł i cienia, widoczne źródło światła w kompozycji obrazu oraz przedstawienie w sposób dynamiczny pełnych ekspresji postaci, na twarzach których maluje się obłuda, nienawiść, zgroza i przerażenie. W zwieńczeniu nastawy znajdował się mały okrągły obraz olejny przedstawiający apostoła Andrzeja patrona ołtarza.
Po bokach obrazu głównego dwie korynckie kolumny podtrzymują belkowanie. W zwieńczeniu na szczycie stoi figura anioła z kielichem w dłoni. Po jego bokach przedstawieni są starotestamentowy kapłan Zachariasz z kadzielnicą i anioł trzymający na ręku dziecko. Jest to nawiązanie do zwiastowania Zachariaszowi przez archanioła Gabriela narodzin jego syna Jana (por. Łk 1, 5-25).