Fundatorem ołtarza św. Antoniego był adwokat klasztoru Petrus Ericius (Ericus), zmarły w 1638 roku. Zapisał on w testamencie 200 talarów z przeznaczeniem na budowę ołtarza, przed którym też został pochowany.
Ołtarz ma charakterystyczny dla ołtarzy bocznych kościoła oliwskiego układ. Jest jednoosiowy i składa się z predelli, nastawy i zwieńczenia. Obraz w nastawie przedstawia św. Antoniego z Padwy (1188-1231) z lilią w ręce i ukazującym się mu Dzieciątkiem Jezus. Po obu stronach obrazu stoją dwie kolumny korynckie z białego marmuru. Nastawę dekorują alabastrowe ucha. Figury w zwieńczeniu ołtarza przedstawiają świętych, założycieli zakonów. Na szczycie widnieje w stroju zakonnym św. Antoni z Teb (251-356), który jako pierwszy ustanowił regularną wspólnotę zakonną. Atrybutami jego są książka i dzwoneczek. Z lewej strony stoi św. Franciszek z Asyżu (1181-1226), z prawej św. Dominik (1172-1121). Św. Dominik na prawym ramieniu niesie model Kościoła, a u jego stóp siedzi pies z płonącą pochodnią w pysku. Podobnie jak w wielu innych bocznych ołtarzach antepedium zdobione jest kolorowym kurdybanem.